Artiom Sniegow
Jedyną realną siłą, tworzącą historię, jak wiadomo jest rasa.
Historia zaś nie jest czymś innym, niż realnym odzwierciedleniem cywilizacyjnych zdolności ras i narodów.
To samo można powiedzieć o polityce. Jakie jest kulturalne i biologiczne życie naroda, taka jest też polityka, dlatego że podstawą polityki jest dobór naturalny i konkurencja między gatunkami. Im bardziej różnią się gatunki, tym bardziej zacięta jest walka o zwycięstwo. Stopień agresywności wzrasta wraz z distancją biologiczną pomiędzy gatunkami.
Możemy więc powiedzieć, że polityczne życie każdego państwa zależy od biologicznych zdolności narodu. Naród, który proklamuje własną niepodległość i rozumie konieczność polityczego wyrażania się, przede wszystkim wyraża interesy rasy, do której należy.
Kwestia nacjonalna zależy od właściwości rasy w tym stopniu, w jakim przedstawiciele tej rasy uczęstniczą w rządzeniu państwem. Kwestia nacjonalna w dowolnym państwie zawsze wskazuje na jedną ważną cechę – czy rządząca grupa zdolna jest do działania na korzyść naroda i może przyczynić się do jego rozkwitu. Im wyższy jest stopień biologicznego rozwoju, tym większa jest możliwość tego, że warstwa rządząca będzie kierowała się nie tylko potrzebami narodu, ale też potrzebami rasy jako całości. Taka sytuacja jest cechą charakterystyczną społeczeństwa, które ma już doświadczenie w budowaniu państwa na podstawie doboru sztucznego. Przykładem takiego państwa mogłyby być Niemcy, gdyby nie tragiczne wydarzenia drugiej wojny światowej i katastrofa narodowościowa Niemców. Możemy też uważać za podobne prykłady Turcję za czasów Mustafy Kemala i Japonię za czasów Jamato, ale państwa te były przede wsyztskim wyrażeniem narodowościowego (nie rasowego) rozkwitu. Była to zmiana myślenia w granicach jednej odizolowanej grupy etnicznej.
Mechanizm takiego zjawiska jest dość łatwy. Polityczny i narodowościowy rozkwit jest zewnętrznym wyrażeniem pozytywnych tendencji w biologicznej strukturze rasy. Czasami zaś jest to skutkiem silnego negatywnego działania z zewnątrz, upokorzenia nacji lub państwowej struktury, zniszczenia dorobku kultury. W takiej sytuacji pozytywne siły wewnątrz narodu zaczynają oddziaływać na strukturę państwową – w życiu politycznym zapanowuje harmonia, dążenia polityczne i biologiczne stają się identyczne. Są to najważniejsze warunki rasowego rozkwitu.
Społeczeństwo, mające czystą rdzeń rasową, przepełnione jest potężną siłą, dającą możliwości ciągłego rewolucyjnego procesu odnowienia i odrodzenia się. Proces ten obejmuje wszystkie warstwy społeczeństwa – każdy człowiek jest celem, objektem i subjektem tego procesu.
Tak gruntownemu odnowieniu czasami towarzyszą kryzysy, nawet poważne, ale przypomnijmy sobie, że konkurencja między biologicznymi gatunkami nie jest „uprzejmą rozmową”. Odrodzenie państwa i społeczeństwa na podstawie idei rasy możemy porównać z wyzdrowieniem chorego, a jak wiadomo procesowi temu zawsze towarzyszą bóle i pewien dyskomfort. Nie możemy zbudować coś nowego, dopóki nie potrafimy pozbyć się byłych przyzwyczajeń i nałogów.
Proces odnowienia się często przebiega podświadomie, na poziomie genetycznym, ale skutki tego procesu zawsze są widoczne. Rasa dominująca, budująca własny typ kultury i własne społeczeństwo, jest prewodnikiem i wyrazicielem dążeń narodowych. Polityczna wola czystej rasowo większości politycznej jest katalizatorem pozytywnych zmian. Żadne programy ekonomiczne i socjologizne nie mogą dać tego, co daje wola ludzi czystych rasowo.
Jasne, że istnienie czystej rasowo wiekszości jest gwarancją dobrej sytuacji w polityce wewnętrznej i zewnętrznej państwa. Większość polityczna „cementuje” strukturę państwową, staje się jej solidnym fundamentem. Natomiast zmniejszenie czystej rasowo wiekszości i zmiana jej wewnętrznej biologicznej struktury, walka pomiędzy róznorodnymi rasowo ugrupowaniami wewnątrz narodu są przyczyną schyłku.
„Arystrokratycki” system rządzenia państwem, stosowany przez czystą rasowo większość, możemy przeciwstawić proletarskiemu, demokratycznemu systemowi, gdzie decyzje przyjmuje się przez masę indiwidów o „ciemnym” pochodzeniu i gdzie pieniądze są najważniejszym argumentem.
Pojęcie „czystość rasowa” jest dla nas bardzo ważne.
Z punktu widzenia polityki treścią tej definicji jest zdolność grupy ludzi o dominującym typie rasowym nieść odpowiedzialność za wszysktko, co sie dzieje wewnatrz „organizmu” narodowego, gdzie ten typ rasowy dominuje. Stąd wynika, że odpowiedzialność człowieka o czystym rasowo pochodzeniu jest większa, niz odpowiedzialność cudzoziemców i mieszańców, obranych przypadkowo do pełnienia funkcji rządowych.
Czystość rasowa w sensie politycznym jest tez gwarancją tego, że lider lub grupa liderów należy do antropologicznej grupy, charakterystycznej dla narodu, którym ten lider/grupa liderów rządzi. Gdy się nie bierze pod uwagę tej prostej, naturalnej reguły, państwo jest narażone na kryzysy i problemy polityczne i socjalne. Życie polityczne liberalnego państwa, rządzonego przez „profesjonałów», nigdy nie bedzie w pełni narodowym. Dowolna nacjonalna lub rasowa idea wywołuje konflikt między formującą państwo wiekszością narodową i sztucznymi politycznymi ugrupowaniami, głównym celem których jest dusienie jej instynktów rasowych. Dzisiejsze władze liberalne są przykładem antynarodowej, wprost ekstremistowskiej polityki wobec narodu, który jest fundamentem tego systemu. Powsechna normalizacja, doprowadzenie do jednego szablonu służą do stłumienia sprzeczności biologicznych, jednak taka polityka nie może rozwiązać tego problemu. Przyglądając się dzisiejszej Europie, zauważamy, że wielkie państwa nacjonalne znajdują się w stanie głębokiej depresji biologicznej. Sytuacja socjalno-biologiczna w tych państwach nie wzbudza dziś optymizmu. Nie da się również zauważyć żadnych zmian tendencji do powszechnego zwyrodnienia.
Z punktu widzenia antropologicznego wyrazicielem czystości rasowej jest uogólnony przykład indywida, należącego do czystej rasy. Jest on również wyrazicielem wszystkich unikatowych, charakterystycznych dla tej rasy cech fizycznych i psychicznych. Im bliższa jest biologiczna dystancja społeczeństwa, jego najlepszej części do czystego wzorca rasy, tym łatwiej jest prognozować wyniki i historyczne skutki wielkich decyzji państwowych. I tym mniejsze są możliwości kryzysów w życiu społeczeństwa.
Niestety, dziś analiza antropologiczna jest odrzucona prez teorie zarządzania. Psychologowie i socjologowie starają sie nie poruszać kwestie rasowe i opracowują nieefektowne systemy zarządzania, głowną cechą których jest powszechne uogólnianie i normalizacja. Indywidów, należacych do różnych grup, zmuszają do przyzwyczajenia się do sztucznych korporatywnych warunków. Taka sama sytuacja jest w polityce – system całkiem podporządkowuje sobie człowieka, odrzucając jego tożsamość narodową. Jest to podstawowa cecha dzisiejszych systemów politycznych w krajach Europy i w Rosji. Tu człowiek nie może być wyrazicielem dążeń większości narodowej, dlatego że wewnątrz systemu wielorasowego poruszanie kwestii narodowych wywołuje negatywną reakcję ze strony rządzących antynarodowych elementów społeczeństwa. Wyżyć tu można, stając się częscią szarej, internacjonalnej masy, biurokratycznego aparatu, służącego do rozdzielenia środków finasowych.
Czystość rasowa wyrazicieli dążeń narodu musi stac się głównym warunkiem doboru kadry kierowniczej. Wódz, lider nie ma prawa być człowiekiem o obcym pochodzeniu w stosunku do rasowo czystej wiekszości. Z politycznego punktu widzenia rasa staje się podłożem formowania całego systemu wartości biologiczno-kulturowych, stworzonych przez naród w ciągu jego dziejów.
Podsumując, możemu powiedzieć, że polityka jest kwestią krwi. Czysta krew decyduje o tym, co jest potrzebne, co nie, co jest korzystne dla rasy i narodu, a co może im zaszkodzić. Właśnie czystość krwi jest głównym warunkiem czystości rasowej człowieka. I właśnie czystość krwi określa pozycję człowieka w strukturze państwowej.
Czystość rasowa jest to wyrażenie rasowej treści każdego organizmu, uwarunkowane przez jego genetyczny potencjał, zarówno jak i cały system cech biologicznych i psychicznych, dzięki którym rasa żyje z pokolenia w pokolenie.
Błędne zrozumienie polityki i niegatywny stosunek wobec niej jest uwarunkowany kryzysem tradycyjnych poglądów na władzę i podporzadkowanie.
Polityczne życie, obce dla narodowości dominującej i jej tradycji kulturowej, wywołuje rezygnacje. Nienawiść Rosjan wobec obcej rasowo władzy można dokładnie zaobserwować w dzisiejszej Rosji. Dominująca rasa nie ma tu swoich politycznych przedstawicieli i nie może realizować swoją energię. Energia ta kieruje się więc wewnątrz rasy, co przyczynia się do jej destrukcji. Nordycki potencjał Rosjan zużywa się w nierównej walce z bardziej agresywnymi, obcymi rasowo elementami. Człowiek nordycki, przyzwyczajony do trudnej, mozolnej pracy, musi mie mozliwość zewnętrznego wyrażania się, lecz w dzisiejszej Rosji nie ma takich możliwości.
Codzienna praktyka przekonuje, że żadne ustawy, żadne kampanie ideologiczne, podporządkowane obcym interesom, nie mogą ukształtować pozytywny wizerunek polityki. Czysta rasa nie jest dziś podłożem państwa. Jej miejsce zajęła różnobarwna masa mieszanych typów, podstwą władzy których jest kapitał i przekłamana polityczna „mitologia”.
Myślenie liberalne obiera coraz bardziej obrzydliwe formy. Te zmiany przyczyniają się do ciągłego schyłku jakości liderów i ludzi, odpowiedzialnych za psychiczne i fizyczne zdrowie społeczeństwa. Degeneraci wysilają się, by uogólnic wszystkich i zrównać do tego samego poziomu. Jest to częścią ich natury. Wzajemne oddziaływanie masy, która staje się coraz bardziej szara, pozbawiona myślących ludzi, i takich „liderów” jest oczywiste. Króla robi otoczenie – dlatego też nie wywołują podziwu okropne przestępstwa, o których jescze połowę stulecia temu nie myślano nawet wśród liberałów. Biologicznie depresywni Europejczycy wierzą w nienaturalne „wartości”, prezentowane przez tych, którzy nisczą rasową treść Europy. Dyktaturę obcych i mieszańców prezentuje się dzis jako jedyną mozliwość osiągnięcia szczęścia i powszechnej pomyślności. Ale przypomnijmy sobie, że rasa nie będzie się rozwijała, gdy wyginie. I naród, który zniknie bez śladu z przestrzeni dziejów nigdy nie będzie szczęśliwy.
Zrozumieć konieczność prawidłowej polityki może tylko wolny, czysty rasowo człowiek, pozbawiony obcych stereotypów.
Polityka jako wyrażenie i obrona interesów narodu, jako działanie na dobro całej społeczności, podstawą której są elementy nordyckie, jest teraz koniecznością. Polityka rasy jest drogą do przyszłości.